Nieuwsbrief 6 - Reisverslag uit Douala, Kameroen van Job Ephraim Ephraim - WaarBenJij.nu Nieuwsbrief 6 - Reisverslag uit Douala, Kameroen van Job Ephraim Ephraim - WaarBenJij.nu

Nieuwsbrief 6

Door: Job Ephraim

Blijf op de hoogte en volg Job Ephraim

02 September 2016 | Kameroen, Douala

Ha leuke lezer! Hierbij weer een kersverse nieuwsbrief, wat leuk dat jij als lezer weer geïnteresseerd bent in mijn verhaal! In twee maanden tijd is er veel gebeurd en heb ik veel te vertellen! Waar we 2 maanden geleden nog in Zuid Afrika waren, zijn wij nu alweer drie landen verder en zijn wij in West Afrika aangekomen. In deze nieuwsbrief zal ik jullie meenemen naar de verschillende landen waar ik de afgelopen twee maanden geweest ben.

Namibië
Het eerste land waar wij naar toe gingen na Zuid-Afrika was Namibië, een vroegere Duitse kolonie. Het was een goede overgang om vanuit Zuid-Afrika eerst naar Namibië te gaan. Dit is namelijk nog een vrij westers land. Wij lagen met het schip in Walvisbay. Zoals de naam al doet vermoeden zagen wij op de reis er naar toe veel walvissen, een prachtig gezicht! Walvisbay is een stad, ingesloten tussen zand een zee. Het ligt namelijk tussen de Namib woestijn en de Atlantische oceaan. Als ik boven op het dek stond was er aan de ene kant niks anders te zien dan zand en aan de andere kant niks anders te zien dan water. Tegen alle verwachtingen in was het vrij druk in deze haven en mochten wij vele bezoekers aan boord ontvangen. Het was tof om met deze mensen in gesprek te gaan op het boekendek en uit te leggen wat wij als schip willen bereiken. Ik merk dat ik het steeds makkelijker vind om met mensen een gesprek aan te knopen. Engels praten is voor mij geen obstakel meer en ik weet waar ik over kan praten. Het is nog wel lastig om bij mensen aan tafel aan te schuiven en het gesprek op te starten. In Nederland zal iedereen raar op kijken als dit gebeurd, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld en wordt het enorm gewaardeerd. Allereerst vraag ik wat zij van de boeken vinden en hoe het bevalt aan boord van het schip. Vaak ontwikkelt zich daarna een gesprek. Het is en blijft lastig om een goede opening te vinden om mensen over het evangelie te vertellen. Dit lukt niet altijd. Ik ben ervan overtuigd dat de algehele ervaring aan boord van het schip, de vriendelijke benadering en de visie van het schip uitleggen al impact heeft op de mensen en hen aan het denken zal zetten.

Gabon
Gabon was een ervaring op zich. Wij waren vijf dagen in de haven van Libreville. Een haven met maar drie ligplaatsen, twee voor goederen en één voor kolen. Het is een groot wonder dat wij in deze haven konden aanmeren. Er lagen namelijk een heleboel schepen al enige tijd te wachten om naar binnen te mogen in de haven. Het is bijzonder dat wij, als schip zijnde, voorrang kregen en vijf dagen lang in deze haven mochten zijn. Deze haven was, sinds ik aan boord ben gekomen, het drukst bezocht! Buiten het schip stonden lange rijen mensen die graag aan boord wilden komen en binnen was het behoorlijk duwen en trekken. Vanwege de drukte heb ik deze vijf dagen in het I-café geholpen. Ik heb geholpen met de bediening, bijvullen van de machines en begeleiden van de mensen. Omdat het zo gigantisch druk was, vormden zich lange rijen voor het schip. Om dit in goede banen te leiden was het een full time baan om mensen rustig te houden, zodat zij niet gaan duwen, de rijen niet te breed worden. Soms moesten mensen uit de rij gehaald worden die voordrongen.
Dit is niet altijd leuk werk om te doen. Veel mensen reageren chagrijnig, zij doen alsof zij je niet begrijpen en soms lachen zij je in je gezicht uit. Wij willen als schip mensen goed behandelen waar wij ook zijn met het schip. Het was voor mij een uitdaging om deze mensen met respect te blijven behandelen. Een hele kunst om hen lief te hebben met de liefde die Jezus ook had voor de mensen in Zijn tijd. Ik vond het bemoedigend om te zien dat mensen verbaasd reageerden als ik hen met respect en liefde bleef behandelen ook al werd ik totaal niet netjes behandeld. Soms zeggen daden meer dan woorden.

Customs/douane
Het grootste voorbeeld van respect en waardigheid geven aan mensen ervoer ik toen wij eens aanmeerden in een haven. Omdat wij een bijzonder schip zijn, totaal verschillend dan alle andere schepen, krijgen we vaak een wat speciale behandeling. Zo ook met de douane, 350 mensen uit 60 verschillende landen, dat maken zij niet vaak mee.

Ik had de taak om de gezondheidsinspectie rond te leiden op het schip omdat ik verantwoordelijk ben voor alle opslag ruimtes. Nadat wij een ronde hadden gedaan langs de opslagruimtes, waar niks aan de hand was, was de keuken aan de beurt. Plotsteling kwamen er drie andere mannen bij van een andere gezondheidsinstantie. Gelukkig nam de chef kok deze onder zijn hoede en kon ik met de andere groep de rondleiding afmaken. Nadat ik deze mensen weer aan wal had gebracht, liep ik terug naar de keuken. Hier waren de drie mannen nog steeds aan het zoeken en speuren naar iets wat niet pluis was. Uiteindelijk vonden zij wat, namelijk een doos kaas met een verlopen datum op de verpakking (Wij kopen als schip dit in vanuit de Verenigde Staten waarna wij het invriezen, de kaas is natuurlijk over datum als het op het schip is). Dit kon er echter niet bij de mannen in. Om een lang verhaal kort te maken. Een uur later waren zij klaar met discussiëren en besloten zij ons 2000 dollar boete te geven. Dit moest handje contantje betaald worden, iets wat onze kapitein niet van plan was. De kapitein was bereid om de boete te betalen maar dan wel via de ships-agent. Hij bleef dit met rust en respect vertellen. Uiteindelijk gingen de mannen weg en hebben wij er niks meer van gehoord. Deze andere cultuur maakte mij een ervaring en levensles rijker. Rust en respect, het kost een heleboel moeite maar uiteindelijk levert het wat op.

Kameroen:
Kameroen wordt ook wel klein Afrika genoemd. Ben je in Kameroen geweest, dan heb je veel van het continent Afrika gezien. Nu heb ik nog niet heel veel van Afrika gezien, maar ik heb wel het idee dat het waar is. Kameroen is gigantisch divers, rijk en arm, zwart en wit, schoon en vies. Het is tof om landen als deze te mogen zien en hier van betekenis te kunnen zijn.

In Kameroen mocht ik mee op challenge team. Dit betekent dat je aan land gaat voor een aantal dagen om daar te werken. Zo’n challenge team kan verschillen van presentaties geven tot bouw projecten. Ik mocht samen met zeven andere mannen naar een jongensweeshuis om daar mee te helpen aan het renoveren van het gebouw. Wij zijn daar vijf dagen geweest, op een behoorlijk afgelegen plek, midden in de jungle. Het was geweldig om samen met deze jongens, leeftijd tussen 5 en 15, te werken en hen te leren hoe zij bepaalde gereedschappen moeten gebruiken. Ik vond het tof om echt een band op te bouwen met deze jongens, zelfs door onze taal barrière heen. Het was een hele ervaring om een kleine week in dit weeshuis door te brengen. Ik heb nieuwe ervaringen opgedaan wat betreft werkhouding, voedsel en hygiëne. Het voelde als een zegen om hier te mogen zijn. Echt iets opbouwen: de jongens leren hoe zij gereedschap moeten gebruiken en daarnaast ook leren hoe zij met elkaar om kunnen gaan. Super gaaf om dit mee te mogen maken. Het maakte mij enorm bewust van alle luxe die ik mag hebben op het schip en het voorrecht om op te groeien in Nederland met geweldige familie. Ik vond het soms moeilijk om te zien hoe de jongens met elkaar om gingen, super ruig en totaal niet denken aan het belang van de ander. Wij probeerden als team een voorbeeld te zijn in hoe je met elkaar om kunt gaan. Dat je elkaar ook kunt benaderen vanuit respect. Heel bijzonder om te merken na een aantal dagen dat de houding van deze jongens langzaam begon te veranderen en dat wij een indruk konden achterlaten.

Bidden en danken:

Willen jullie met mij mee danken, ik ben dankbaar voor…

… het geweldige challenge team! Voor de geweldige tijd die we mochten hebben en voor alles wat we konden doen.
… de vele vrienden die ik aan boord mag hebben. Voor vrienden bij wie ik alles kwijt kan en waar ik lief en leed mee kan delen.
… Gods goedheid dat het schip kan blijven varen. Dat er altijd, al is het soms heel moeilijk, genoeg professionals zijn op de brug en in de machinekamer die de boel draaiende houden.
… veiligheid! In west Afrika zijn veel onveilige landen maar tot nu toe is er niks ernstigs gebeurd. Dank God voor zijn bescherming en daarmee vraag ik ook gebed voor de komende tijd.

Willen jullie met mij meebidden, bidden voor …
… gezondheid. De laatste dagen ben ik niet heel fit. Sinds ik terug ben van challenge team heb ik last van mijn gezondheid. Willen jullie bidden dat de dokter mag vinden waar ik ziek van ben.
… wisselingen. De volgende haven staat in het teken van het wisselen van bemanningsleden. Willen jullie bidden voor rust en kracht, dat wij deze tijd goed door mogen komen en dat de nieuwe mensen zich welkom mogen voelen.
… containers. De volgende haven komen er ook veel containers aan. Willen jullie meebidden voor kracht voor de bemanning om deze containers te lossen en voor mij dat ik hier goed leiding aan kan geven.









  • 02 September 2016 - 20:11

    Rob:

    Hoi Job,
    Gaaf om te lezen dat je het goed hebt en veel leert. Ik hoop dat je gezondheid al weer beter is. Veel zegen.

    Rob

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kameroen, Douala

de Logos Hope


Recente Reisverslagen:

09 September 2017

Nieuwsbrief 12

07 Juli 2017

C-days in Jamaica + nieuwtje

06 Januari 2017

Nieuwsbrief 8

01 November 2016

Nieuwsbrief 7

02 September 2016

Nieuwsbrief 6
Job Ephraim

Actief sinds 21 Okt. 2015
Verslag gelezen: 808
Totaal aantal bezoekers 16402

Voorgaande reizen:

19 Januari 2016 - 28 Februari 2018

de Logos Hope

Landen bezocht: