Nieuwsbrief 12

Hoi leuke lezer,
De afgelopen twee maanden is er weer van alles gebeurd. Zo zijn wij weer aangemeerd in verschillende havens, heb ik goede c-days gehad en heeft mijn nieuwe baan vele uitdagingen. In dit alles gaat ook het ‘normale’ schips leven door. Naja, normaal zal het nooit echt worden. Het is een leven samen met 400 anderen op een schip dat niet heel veel stilte kent. Op het schip is er altijd wel iemand om mee te praten en kan het soms knap lastig zijn om een moment alleen te zijn. Ik geniet ontzettend van het leven hier maar het is ook erg vermoeiend. De afgelopen maanden heb ik wat gesnoeid in mijn bezigheden en heb ik geprobeerd het wat rustiger aan te doen. Maar, dat betekent niet dat ik niks te vertellen heb 

Nieuwe baan
Iets waar ik lang op gehoopt heb en nooit echt verwacht heb: de baan als purser wat een ontzettend grote uitdaging is. Ik hoop dat het in de vorige nieuwsbrief een beetje duidelijk is geworden wat de baan precies inhoudt. Ik heb al ontdekt wat ik zo leuk vind aan deze baan. Het zijn de verschillende aspecten die samengevoegd zijn. Mijn ervaring als storekeeper komt van pas in deze functie. Het inzicht in de logistieke zaken van het schip helpen mij bij de contacten die ik heb met de verschillende afdelingen aan boord. Ook de administratieve kant van de baan vind ik, misschien wel wat onverwacht, ook erg leuk. Het geordend en georganiseerd te werk gaan gaat me goed af en ik krijg steeds meer het gevoel dat echt begin te begrijpen wat ik doe. Zeker na de haven van Port-au-Prince, Haiti, waar ik de verantwoordelijkheid volledig had, en alles goed ging. Hier ben ik erg dankbaar voor. In dit alles realiseer ik mij dat dit een ongekende kans is. Wie had ooit gedacht dat ik dit als 21-jarige zou kunnen en mogen doen (ik niet  ). Ik ben benieuwd wat de komende tijd mij in deze baan brengt.

De afgelopen landen:
Het is al bijna weer 2 maanden geleden dat wij de haven van Nassau, Bahamas invoeren. Nooit gedacht dat ik ooit op de Bahamas zou komen. Ik dacht dat het land ontzettend rijk zou zijn en iedereen elke dag op het strand zou liggen. Maar, niets is minder waar. Wat was ik verrast door de armoede die ik zag. Orkaan Matthew heeft in oktober 2016 veel schade achter gelaten. De tegenstellingen die ik in dit land zag waren gigantisch. Sommige dagen lagen wij naast vijf van de grootste cruise schepen van de wereld en werd de stad overspoeld met toeristen. Maar tegelijk zag ik op c-days ook de armoede in het land en de nood van deze mensen.

Na de Bahamas voeren wij verder naar Haiti. Een land dat eigenlijk alleen maar negatief in het nieuws komt. De afgelopen acht jaar is Haïtie immers geteisterd door elke mogelijke natuurramp. Maar wat heeft dit land mij (en de rest van de bemanning) verrast. Tijdens de officiële opening horen wij in elke land en elke haven dezelfde zin: de mensen in dit land zijn echt heel bijzonder. Dat kon ook echt met recht gezegd worden in dit land. Ondanks alle pijn, moeite en verdriet zijn deze mensen ontzettend positief en staan zij vol in het leven. De ellende van deze mensen wordt niet minder maar zij kijken naar de positieve kanten en maken er het beste van. Haïti is een land dat ik niet snel zal vergeten.

En dan, op het moment van schrijven, zijn wij net 1 dag in de Dominicaanse Republiek. Vanochtend kwamen alle officials aan boord en moest ik een boel zaken regelen. Paspoorten stempelen, logistieke zaken regelen en een meeting met de haven autoriteiten. Gelukkig ging alles goed en kijken wij er naar uit om ook in deze haven weer ministrie te doen. In deze haven zal er een grote wisseling plaats vinden van bemanningsleden. Tijdens de afgelopen maanden en de aankomende weken gaan veel mensen van boord, hun tijd aan boord zit erop. Aan het einde van deze maand komen er weer 110 nieuwe mensen aan boord. Nieuwe energie, nieuwe vriendschappen en een boel nieuwe namen om te leren. Ik heb er weer zin in !





Connect-days:
Hieronder zal ik twee c-days toelichten die extra bijzonder waren in de afgelopen tijd. Deze beide c-days waren in Haiti. De eerste was een bouwproject, iets waar ik altijd naar uitkijk. Lekker weer met mijn handen werken. Dit bouwproject deden wij in samenwerking met een lokale Amerikaanse zendeling. Hij heeft na de aardbeving een stuk land gekocht. Op dit stuk land werd een klein tentendorpje gebouwd voor een dorp dat compleet verwoest is door de aardbeving. Deze man was zo vol van God en straalde dat in alles uit. Het was zo bemoedigend om te zien hoe hij samen met deze mensen leeft en hoe zij er samen het beste van maakten. Samen hadden zij een gemeenschaps centrum gebouwd en een kerk. Het project waar wij bij aansloten was het bouwen van primitieve huizen. Een huis waar het dak niet van lekt is namelijk een grote zegen voor deze mensen. Wij bouwden die dag samen met de gemeenschap een houten frame met een golfplaten dak erop. Ondanks de taalbarrière konden wij hen helpen en voor hen bidden als zij hiervoor openstonden. Samen met de Amerikaanse zendeling hebben wij ook kunnen bidden om hem te bemoedigen in zijn werk. Het was bijzonder om zo samen aan een huis te bouwen.

De tweede c-day was een vrij onverwachtse. De tweede stuurman aan boord komt uit Roemenië en heeft daar in de marine gediend. Vaak zoekt hij de marine of de kustwacht in een land op en nodigt hen uit voor een rondleiding aan boord. Zo ook in Haïti, waar hij de kustwacht uitnodigde en mensen nodig had voor de rondleiding. Samen met een vriend had ik de mogelijkheid om een groep van 10 man rond te leiden. Het was zo tof om aan deze mannen het schip te laten zien. Uit te leggen hoe wij de technische zaken regelen zoals reddingsboten en brand bestrijding. Maar het was nog mooier om te vertellen waarom wij dit alles vrijwillig doen met 400 mensen, van 60 verschillende landen. Samen (tijdelijk) leven op dit schip, uitdelen van Gods goedheid omdat er 1 ding is dat wij allemaal hetzelfde hebben. Dat wij Jezus Christus kennen als onze Heer en Verlosser. Het was zo tof om dit te kunnen delen tijdens de rondleiding en nadertijd ontstonden hier bijzondere en goede gesprekken over.

Dankpunten
Zouden jullie met mij mee willen danken voor…
… de geweldige tijd in Haïti en voor de vele ministrie die er mocht gebeuren.
… de 110 nieuwe mensen voor bepaalde tijd aan boord willen komen.
… het feit dat ik mijn nieuwe baan zo leuk en uitdagend vind
… de bijzondere ervaring die ik met de kustwacht mocht hebben tijdens mijn c-day

Gebedspunten
Willen jullie met mij meebidden voor…
… de mensen die weer terug naar huis gaan na 1 of 2 jaar op het schip te zijn geweest
… onze tijd hier in de Dominicaanse Republiek
… kracht en rust op dit soms zo overweldigende schip
… mogelijkheden om meer over Jezus te vertellen en de persoonlijke moed voor mij om dat ook te doen.